Samen maken we de samenleving
Hilde Geertsma begon haar carrière bij Jeugdbescherming als gezinsmanager. Na vier jaar groeide ze door tot strategisch adviseur. Het grootste deel van haar werktijd is ze actief voor Blijvend Veilig, de proeftuin van het Toekomstscenario Kind- en Gezinsbescherming in Amsterdam-Amstelland. Hoe beïnvloedt haar ervaring als gezinsmanager haar huidige werk? Welke dromen koestert Hilde voor de toekomst?
Naam: Hilde Geertsma
Functie: strategisch adviseur
Bij Jeugdbescherming sinds: 2018
Analytische blik
Tijdens haar master Sociologie specialiseerde Hilde zich in criminaliteit en veiligheid. Het lag dus in de lijn der verwachtingen dat ze koos voor een baan in het veiligheidsdomein. Ze ging voor Jeugdbescherming werken, waar ze voor de meest kwetsbare kinderen in de samenleving aan de slag kon. De regiefunctie die hoort bij het werk van een gezinsmanager, en de analytische blik die daarvoor nodig is, trokken haar enorm aan.
‘Nadat gezinnen zijn aangemeld bij Jeugdbescherming omdat er zorgen zijn over de veiligheid van de kinderen, stelt de gezinsmanager samen met het gezin resultaten vast: wat kunnen we doen om te werken aan een blijvend veilige omgeving? De gezinsmanager voert hierop regie en evalueert het proces, samen met het gezin en het betrokken (in)formele netwerk.’
Van generatie op generatie
Bij haar werk als gezinsmanager werd haar blik op de samenleving breder. De kwetsbaarheid van de kinderen, maar ook die van hun opvoeders, raakten haar. Ze begreep steeds beter hoe complex en hardnekkig de problemen kunnen zijn en dat die meestal van generatie tot generatie worden doorgegeven.
‘In veel gevallen is er sprake van intergenerationele overdracht. Daarom richten we ons bij Jeugdbescherming op het doorbreken van het patroon van onveiligheid, ook voor toekomstige generaties.’
Het moet beter
In de vier jaar dat Hilde als gezinsmanager werkte, keek ze met verbazing naar de weeffouten in het stelsel. Zo zag ze hoe meerdere organisaties onderzoek doen naar een gezin, zonder dat de nodige hulpverlening al was opgestart. Ook liep ze tegen de enorme wachtlijsten aan. Zij en haar collega’s konden niet doen wat nodig was voor de gezinnen.
‘Als gezinsmanager zag ik dat het beter moet, zowel voor gezinnen als voor professionals. In mijn huidige rol van strategisch adviseur krijg ik de kans om hier iets mee te doen. Ik denk na over duurzame oplossingen voor daar waar het misloopt in het huidige stelsel. Het grootste deel van mijn tijd werk ik voor de proeftuin Blijvend Veilig van Amsterdam-Amstelland. Hierin staat de integrale samenwerking centraal.’
Toekomstdromen
Hildes toekomstdroom begint bij het huidige stelsel dat té ingewikkeld is ingericht. Kinderen, gezinnen en professionals zijn daar de dupe van. Professionals die bij Jeugdbescherming werken hebben een zware taak, maar kunnen ook echt het verschil maken. Daarom moet het stelsel de professional faciliteren en ondersteunen, en ruimte geven.
‘Iedereen begrijpt hoe belangrijk het is dat kinderen (en volwassenen) zo veilig mogelijk opgroeien, voor henzelf én voor de samenleving. Ik vind dit een verantwoordelijkheid die we met z’n allen moeten dragen, het is niet enkel de taak van jeugdbeschermers. Samen maken we de samenleving, samen dragen we dus zorg voor elkaar.’